کد مطلب:259301 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:193
سزای سوگند دروغ
علی بن جعفر گوید: امام هادی علیه السلام شب جمعه به مسجد آمد، نزدیك آن ستونی كه مقابل خانه ی فاطمه ی زهرا علیهاالسلام بود نماز خواند. چون امام علیه السلام از نماز فارغ گردید و برای تعقیب نماز نشست، مردی از اهل بیتش - كه او را معروف می گفتند و علی بن جعفر و دیگران هم او را می شناختند - آمد و پهلوی آن بزرگوار نشست و امام را سرزنش كرد و به امام گفت: من نزد شما آمدم و شما به من اجازه ندادید!؟
امام علیه السلام فرمود: شاید تو در موقعی آمده باشی كه امكان نداشته به تو اجازه داده شود؟ من هم كه منزل تو را نمی دانستم، به من خبر رسیده كه تو از من راجع به موضوعی كه سزاوار نبوده، شكایت كردی؟
آن مرد گفت: به خدا قسم! من این طور عملی را انجام نداده ام، كسی كه این كار را كرده باشد صاحب این قبر از او بیزار باشد.
امام هادی علیه السلام فرمود: من فهمیدم كه او قسم دروغ خورد، تو از او انتقام بگیر، آن شخص فردای آن روز از دنیا رفت و برای مردم مدینه عبرتی شد.
امام علیه السلام فرمود: شاید تو در موقعی آمده باشی كه امكان نداشته به تو اجازه داده شود؟ من هم كه منزل تو را نمی دانستم، به من خبر رسیده كه تو از من راجع به موضوعی كه سزاوار نبوده، شكایت كردی؟
آن مرد گفت: به خدا قسم! من این طور عملی را انجام نداده ام، كسی كه این كار را كرده باشد صاحب این قبر از او بیزار باشد.
امام هادی علیه السلام فرمود: من فهمیدم كه او قسم دروغ خورد، تو از او انتقام بگیر، آن شخص فردای آن روز از دنیا رفت و برای مردم مدینه عبرتی شد.